Romuald Traugutt

Romuald Traugutt był polskim generałem, dyktatorem powstania styczniowego, wcześniej naczelnik wojenny powiatu kobryńskiego.

Przed powstaniem

Romuald Traugutt¹ urodził się 16 I 1826 roku w Szostakowie niedaleko Brześcia Litewskiego. Był synem Ludwika i Alojzy z Błockich. Jego babka Justyna Błocka uczyła go wartości patriotycznych
W 1836 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Świsłoczy. Ukończył ją w 1842 roku z niezłymi wynikami. Marzył o dostaniu się do Instytutu Inżynierów Dróg Komunikacyjnych w Petersburgu, jednak mu się nie udało

W styczniu 1845 roku rozpoczął staż wojskowy w Żelechowie. Uczył się w szkole dla oficerów. Trzy lata później znakomiecie ukończył egzamin oficerski w Petersburgu i stał się chorążym².
Następnie został wysłany na Węgry, by stłumć powstanie. Wyruszył w maju 1845r. Mięsiąc później dowiedział się o śmierci ojca. Na Węgrzech brał udział w wielu bitwach.
W 1852 r. wziął ślub z Anną Emilią Pikel, która była córką jubilera. W tym czasie doceniony za swoje zasługi otrzymał nowe mieszkanie i dużo pięniedzy. Rok później urodziłą im się córka.

W 1853r. został wysłany na południowy wschód (wybuchła tam wojna krymska). Ufortyfikował twierdzę Silistra i oblężał Sewastopol.
W roku 1857 r. urodziła mu się druga córka, a rok później przeniósł się do Petersburga, gdzie wykładał w wyższej szkole wojskowej. Został odznaczony Orderem św. Anny III klasy w 1859 roku. W następnym roku zmarła jego babka, żona, córka i syn. Jednak 1860 r. znów się ożenił, tym razem z Antoniną Kościuszkówną. Dwa lata później Romuald Traugutt został zwolniony z armii rosyjskiej. Dosłużył się stopnia podpułkownika.

Powstanie Styczniowe

Traugutt wszedł do powstańczej walki w kwietniu 1863 roku. Objął dowództwo nad jednym z oddziałów i stoczył z nim kilka potyczek.
W połowie sierpnia tego roku otrzymał stopień generała, zaś dwa mięsiące później został dowódcą powstania. Jendak te wydarzenia były tajne.
Chciał przekształcić słabo uzbrojone oddziały partyzanckie w regularną armię. W grudniu wydał dekret mówiący o uwłasczeniu chłopów. Chciał poprawić sytuację finansową powstania, lecz mu się to nie udało. Niestety te działania nastąpiły zbyt późno.

W kwietniu został aresztowany przez Rosjan. Więziono go w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Próbowano wydobyć z niego informację dotyczące dowództwa, lecz Romuald nikogo nie wydał. W lipcu wydano wyrok. Został powieszony 5 sierpnia 1864 na stokach Cytadeli w Warszawie z 4 osobami.